Μια αλλιώτικη φωτογράφιση εγκυμοσύνης
Αγαπώ πολύ το διαφορετικό, το μοναδικό, το σπάνιο. Οι λέξεις είναι συνήθως κοινές για όλους τους ανθρώπους – γάμος, εγκυμοσύνη, γέννηση, έρωτας, αγάπη. Τα συναισθήματα όμως και ο τρόπος που ο καθένας βιώνει τα κορυφαία γεγονότα στην ζωή του, είναι πάντοτε ανεπανάληπτα και ιδιαίτερα. Σκέφτομαι μία ανατροπή, μία φωτογράφιση ξεχωριστή από τις προηγούμενες, στοχάζομαι επάνω στο γεγονός ότι η Σοφία θέλει να δείξει με τον πιο απόλυτο τρόπο την συναισθηματική ένταση για την ζωή που μεγαλώνει μέσα της. Και φυσικά δεν υπάρχει τίποτε πιο απόλυτο, τίποτε πιο δυνατό από την αντίθεση, από την έλλειψη των αποχρώσεων…
Λευκό και μαύρο. Η νέα ζωή που μεγαλώνει στο σκοτάδι, το φως που ετοιμάζεται να την υποδεχτεί και να την αγκαλιάσει γενναιόδωρα. Το μεταίχμιο ανάμεσα στην νύχτα και στο πρώτο φως τής μέρας. Η Σοφία μοιάζει να αιωρείται μέσα στην νύχτα την ώρα που χλωμές ακτίνες φωτίζουν το σώμα, θερμαίνουν την ατμόσφαιρα που σωπαίνει για να αφουγκραστεί την νέα πνοή, την αδιόρατη ανάσα που όσο πάει και δυναμώνει. Η φύση επιβάλλει την σιωπή, λίγο πριν το πρώτο κλάμα δηλώσει, με τον πιο έντονο τρόπο, το θαύμα της γέννησης και της ζωής…
Ο Δημήτρης αγκαλιάζει την Σοφία, ακουμπά το σώμα της για να νοιώσει την διπλή ανάσα, το διπλό καρδιοχτύπι. Το συναίσθημα είναι απόλυτο και μόνο όποιος το έχει βιώσει μπορεί να αντιληφθεί την δύναμή του.
Η έκφραση των προσώπων, η γλώσσα του σώματος, η προσμονή στο βλέμμα – όλα είναι ξεχωριστά μπροστά στον φακό που απαθανατίζει τις σκιές, το φώς, την λαχτάρα για την νέα ζωή.
Ευχαριστώ από καρδιάς την Σοφία και τον Δημήτρη για την ευκαιρία μιάς φωτογράφισης μοναδικής. Για τα δυνατά συναισθήματα. Για την εμπειρία. Για την ένταση του μαύρου και την τρυφερότητα του λευκού την ώρα που ανατέλλει η ελπίδα…
